U mag het zeggen. Volgens de moeder van Nathalee leeft hij in een hel. Het lijkt iemand te zijn die zijn brandstof haalt uit snelle kicks. Veel meisjes neuken, veel drinken, blowen, gokken en stoere taal uit slaan.
Ik kreeg het er gisteren helemaal benauwd van.
Op het eerste gezicht lijkt hij een verschrikkelijke griezel, maar misschien is zijn gedrag slechts een residu van het gebrek aan aandacht van zijn ouders. Die wilden graag naar een subtropisch oord om daar te werken en carriere te maken.
Een toeristeneilandje zit vol verleidingen en strontvliegen. De losgeslagen puber Joran is eraan tenonder gegaan.
Zijn vader en moeder staan hem juridisch bij. Eindelijk affectie?
Of hij Nathalee slechts in de steek gelaten heeft op een nachtelijk strand of daadwerkelijk heeft laten verdwijnen zal misschien nooit worden opgelost, maar dat hij veel mensen verdriet doet is duidelijk.
In zekere zin is Joran het resultaat van zijn omgeving en onze verbruikscultuur. Je bent kort blij met iets en dan gooi je het weg. Nathalee wilde haaien zien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten